Lèssicu e semàntica

4. Su significadu de sos faeddos

Sa parte de sa grammàtica chi istùdiat su significadu de sos faeddos est sa semàntica. B'at diferentes genias de raportos de significadu intre sos faeddos. Sunt s'antonimia, s'iperonimia, sa sinonimia, s'omonimia e sa polisemia.
S'antonimia est s'opositzione de significados. Duos faeddos podent èssere: antònimos lessicales o antònimos grammaticales

Antònimos lessicales

Antònimos o contràrios

Sos antònimos podent èssere:

• bipolares
  biu-mortu
• graduàbiles
  callentu-fritu
• contradditòrios
  artu-no artu
• cunversos
  comporare-bèndere

Antònimos grammaticales

S'iperonimia est s'incrusione de significados Cane est s'ipònimu de animale e animale est s'iperònimu de cane

Sa sinonimia est s'identidade de significados finas si est raru meda chi duos faeddos siant sinònimos perfetos. A su sòlitu unu de sos duos tenet un'usu prus limitadu o ispetzìficu

Unu casu de sinònimos presentes meda in Sardigna est su de:

Sos geosinònimos

est a nàrrere variedades regionales.
Pro nàrrere: (unu prus usadu in sas variedades setentrionales s'àteru in cuddas meridionales)

S'omonimia est cuddu fenòmenu chi faeddos tenent significadu diferente ma su matessi significante, est a nàrrere sa matessi forma.
Sos omònimos solent èssere omòfonos, cun sa matessi pronùntzia, e omògrafos, cun sa matessi grafia. Sa polisemia est su fenòmenu chi b'at diferentes significados in su pròpiu faeddu.