Morfologia

6. S’avèrbiu

S'avèrbiu est una parte de sa frase chi modìficat su significadu de sas paràulas chi tenet a curtzu.

1. S'avèrbiu de modu

   S'avèrbiu de modu inditat sa manera chi est fata s'atzione.
   Unos cantos avèrbios de modu:
   bene, male, mègius, peus, in presse, a forte
   Unas cantas formas verbales e sustantivos podent funtzionare comente avèrbios:
   curre·curre, oru·oru
   In sardu sos avèrbios in -mente non si usant, francu carchi etzetzione:
   mescamente, massimamente, malamente

2. S'avèrbiu de cantidade

   S'avèrbiu de cantidade cuantìficat carchi cosa sena ispetzificare.
   Unos cantos avèrbios de cantidade:
   meda, pagu, nudda, agiumai

3. S'avèrbiu de logu

   S'avèrbiu de logu inditat su logu de s'atzione o in ue s'agatant persones o cosas.
   Unos cantos avèrbios de logu:
   inoghe, in cue, a tesu, a curtzu, a inghìriu

4. S'avèrbiu de tempus

   S'avèrbiu de tempus inditat su tempus chi càpitat s'atzione.
   Unos cantos avèrbios de tempus:
   como, in antis, a pustis, deretu, luego

5. Sos avèrbios de valutatzione e interrogativos

   Sos avèrbios de valutatzione e interrogativos serbint a afirmare, a negare e a dare unu giudìtziu.
   Carchi esèmpiu:
   eja, ei, emmo, no/non*, nono, forsis, ello, ite
   *Cando est in dae in antis de unu faeddu chi cumintzat cun vocale s'iscriet no, cando est in dae in antis de unu faeddu chi cumintzat cun cunsonante s'iscriet non. Però in dae in antis de sos pronùmenes lu, la, los, las e ddu, dda, ddos, ddas s'iscriet no.